Teoman - Ölüm Işığa Uzanmış İnce yüzlü genç bir kadın Göle girmişse papatyaları düşmüşse Zamansız ölmüşse Gece saat tam 12 vurduğunda O geceyi devirmiş üş beş şarapla Gölde sıyırmış eteğini çırılçıplak kalmış Koparılmış çiçeklerden hiç saç yapmamış Bilmiş ki hep kendinde bi tuhaflık varmış İşte o yüzden hırpalanmış Kaburgaların arasında titrermiş camları Son kez dua etmiş seç beni hayat demiş Uzaklarda bir yerde her dar sokakta Ölüm ışığa uzanmış kadın Aşka dayamıştı kendini artık sevmedi Şehirleri insanların kor gülleri Tutmuş içine çekmiş sonra tutmuş fırlatmış Uyandığında her şey bitsin diye Çabasında değilmiş hem aksan bozuk Onsekize bir gün kala Yıkıntıların üzerinde dipsiz gölde